tickling, titillation;
dazzling;
burning desire, prurience, itching, inciting, lust;
delight, pleasure.
γαργαλισμός, γάργαλος titillatio χρησμός pruritus, prurigo. Խաղտելն, իլն. խտղտանք. խատիղ. Խտտղանք. մարմաջումն. գրգռութիւն բնութեան. լուցկիք. շարժումն եւ ազդումն ներքին (չար եւ բարի). խլրտումն. խթումն. եւ Զօշոտումն. անկղիտանալն. Խտուկ ունենալը կամ տալը.
Խտղտմամբ մարմնոյ եւ մեղաց. (Խոր. հռիփս.։)
Մարմանջմունս առնելով, եւ անդադար խտղտմունս։ Խածմունս կոչէ զխտըղմտունս հեշտ ցանկութեան. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. այլաբ.։)
Ես պոռնկութեան սիրելի եմ, ես զնորա դարմանս եւ զխտղտմունս առ նորահասակսն յանձն առեալ հաւատացեալ եմ. (Աթ. անտ.)
Զարմացիր ընդ խտըղտումն՝ որ բնակեալ էր յանդամս նորա, եւ ոչ վնասեցւ նա։ Հնազանդեցան ատելի խտղըտման ցանկութենացն. (Եփր. ծն. եւ Եփր. համաբ.։)
Բաց հալածէր յինքենէ զմարմաջումն եւ զանվայելուչ խտղտմունս ցանկութեան. (Վրք. ոսկ.։)
Զպէսպէս ցանկութեանց խտղտմունս։ Մնաց անփորձ յաղտեղի խտղտմանց տիկնոջն։ Մարտակցին զէնք են անիրաւութիւնք ախտից խտղտմանց, եւ չարութիւնք. (Լմբ. սղ.։)
Խտղտմունք եւ մարմանջմունք դժուարահանդուրժելիք. (Ոսկիփոր.։)
Իբրեւ կենդանիք եւ առողջք էին, մատչէին առ բեմ անդր, զի հարցցին ի դատաւորէ անտի՝ ի ձեռն խտղտմանն աստուծոյ. (Եւս. պտմ. ՟Ե. 1։)
Խտղտման աչաց. (Արծր. ՟Ա 11։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խտղտումն | խտղտմունք |
| accusatif | խտղտումն | խտղտմունս |
| génitif | խտղտման | խտղտմանց |
| locatif | խտղտման | խտղտմունս |
| datif | խտղտման | խտղտմանց |
| ablatif | խտղտմանէ | խտղտմանց |
| instrumental | խտղտմամբ | խտղտմամբք |